والدینی که خودشان عقده‌ی #حقارت دارند، در تلاش‌اند تا خود را بالاتر نشان دهند و ابزارشان نیز کوچک قلمداد کردن فرزندانشان است!
⭕️تحقیر کردن، فحش دادن، مقایسه کردن و کسی را به رخ کشیدن، تمسخر، مقابل دیگران از بدی‌های نوجوان حرف زدن و .. همگی حس حقارت را به فرزند پروری شما #القا می‌کنند.
⚠️فراموش نکنید فرزندان شما والدین نسل #آینده هستند. پس در تربیت فرزند صحیح باشید
نگرش‌های منفی کودک خود را اصلاح کنید.
مثلا وقتی از شکست در کاری با ناامیدی می گوید: "من همیشه خرابکاری می کنم"
پیروزی های گذشته اش را یادآوری کنی و برایش توضیح دهی که همه انسانها گاهی اشتباه می کنند.
منبع :http://www.akairan.com
رشد کودک ۸ ماهه
کودک شما اکنون ۸ ماهه شده است. و برای برخی از تغییرات در ماه های آینده آماده می شود!
سیستم بدنی کودک شما در حال حرکت به جلو است
کودک شما که قبلا بر روی زمین می خزید در حال حاضر حرکت می کند و چهار دست و پا راه می رود. این شگفت انگیز نیست که کودک خود را مشاهده می کنید که بر روی دست و پاهایش به عقب و جلو حرکت می کند؟ پس از آن کودک شما به زودی، پیروزمندانه بر روی پاهای خود خواهد ایستاد و با لبخند نیشداری ابراز خواهد کرد که پادشاه جهان است!
پس از آن کودک شروع به ایستادن کرده و در حالی که اطرافش را نگه داشته است به این طرف و آن طرف می رود. و در نهایت خودش بدون کمک راه می رود. این اتفاق در اوایل ۹ ماهگی تا اواخر ۱۸ ماهی می تواند رخ دهد.
من نمی توانم در مقابل به اشتراک گذاشتن نقل قول مورد علاقه ام که در رابطه با این موضوع مطرح شده است مقاومت کنم، فیلسوف دانمارکی سورن کیرکگارد در قرن نوزدهم نقل قول می کند (من همه ی آن را نخوانده ام ولی واقعا این قول را دوست دارم):
«مادری که عاشق کودکش است به کودکش می آموزد که به تنهایی راه برود. مادر به اندازه کافی از کودک دور شده است که مادر واقعا نمی تواند از کودک حمایت کند، ولی بازوهای او را نگه می دارد. مادر حرکات کودکش را تقلید می کند، و اگر کودک تلوتلو بخورد، مادر به سرعت خم می شود و کودک را می گیرد، بنابراین در حالت کودک باور می کند که به تنهایی دارد راه می رود … و همچنان به راه رفتن ادامه می دهد. چهره ی او حالت شادی به خود می گیرد و به این کار تشویق می شود. زمانی که کودک در حالی که به صورت مادر خود نگاه می کند و به تنهایی راه می رود در راه رفتنش دچار مشکل نمی شود. کودک خود را از حمایت بازوهای مادرش در حالی که او را نگه نمی دارد برخوردار می بیند و هر گاه دچار مشکل شود خود را به آغوش مادر می سپارد، زمانی که کودک به مادر ابراز می کند که به کمک او نیاز دارد مادر به کودک تاکید می کند که او خودش به تنهایی می تواند این کار را انجام دهد زیرا او اکنون به تنهایی دارد راه می رود.»رشد کودک: کودک ۸ ماهه
راه رفتن موفقیت بزرگی است، شما می توانید هیجان کودک برای راه رفتن را مشاهده کنید، ولی انجام بیش از حد این کار باعث می شود که کودک ناراحت شود: کودک شما در حال حرکت است، و مدام دورتر و دورتر می شود، و کمتر به شما وابسته می شود، و شخصیت مستقلی به دست می اورد.
مهارت های حرکتی کودک
مراقب باشید، زیرا کودک در این زمان به اشیاء چنگ می زند از کوچکترین اشیاء که کودک می تواند در بین انگشتانش بگیرد و از اینکه نمی تواند برخی چیز های را بگیرد گریه و زاری راه می اندازد. قدرت بینایی کودک در این زمان ۲۰:۲۰ است و از هر چیز کوچکی لذت می برد، او به تماشای کوچکترین ذره گرد و غبار می پردازد و هر چیزی را در دهان خود می گذارد.
رشد زبانی کودک
به زودی کودک شما کلمات معنا داری را یاد می گیرد، زمانی که شما در مورد آن فکر می کنید، به نظر شما این کار یک شاهکار شگفت انگیز به نظر می رسد. با این حال، همانطور که شما به خوبی می دانید که اگر شما تا به حال سعی کرده اید که زبان دومی را به کودک بیاموزید، یادگیری زبان دوم برای کودک راحت تر است و راحت تر می تواند به زبان دوم صحبت کند. بنابراین چند ماه طول می کشد که کودک شما واقعا صحبت کند.
مهارت شناختی کودک
با ورود به قلمر زبان و تفکر نمادی، کودک نسبت به موضوعات فراتر می رود. و دیگر صرفا نگاه او به موضوعات محدود به حواس نیست («اگر من نمی توانم چیزی را بینیم و لمس کنم در واقع آن چیز وجود ندارد»)، کودک شما در حال فرا گرفتن این مفهوم است که: «همه چیز همچنان وجود دارند حتی اگر من در حال حاضر آنها را نمی بینم» بنابراین کودک به دنبال چیزی می گردد که پنهان شده است. کودک درک می کند که شیء حتما باید در جایی باشد.
زمانی که باید برای رشد صحیح کودک جدی بود
این رشد همگانی کودک اگر برای کودک جالب باشد او را هیجان زده می کند. ولی در حالی کودک شما بیشتر در حال حرکت است و کنجاوی اش بیشتر می شود او بیشتر قادر است که اشیاء را بردارد و در نتیجه مسائل ایمنی جدیدی برای کودک مطرح می شود که مادر باید به آن توجه لازم را داشته باشد.
برای شروع، شما می توانید وانمود کنید که کودک هستید و در اطراف خانه به دنبال خطر هستید («چه چیزی در زیر نیمکت قرار دارد؟» «چقدر راحت این اسباب بازی کوچک می تواند در زیر تخت خواب قرار بگیرد؟» «در پریز برق چه اتفاقی می افتد؟») و به دین طریق هر خطری را که ممکن است کودک را تهدید کند از اطراف او حذف کنید:
منظور من این نیست که شما نسبت به این مسئله دچار افکار پارانوید شوید (در واقع، من گمان این افکار را دارم)، ولی نخستین اولولیت برای والدین باید این باشد که کودکشان در اولین دوره از کودکی اش دچار آسیب نشود، و همه ی خطراتی را که کودک ممکن است با انها مواجه شود را حذف کنید، و در نتیجه ی سهل انگاری کودک صدمه نبیند. اکنون، با توجه به رشد قابل توجهی که کودک داشته است میزان خطرات نیز به رغم آن افزایش پیدا کرده است پس نسبت به خطرات و صدماتی که کودک را تهدید می کند هوشیار باشید.
جهت سوال در مورد کودکان و ثبت نام در کلاسها در روی لینک کلیک کنید